Nina en nog veel meer;)

Nina is onze handpop… een hele gave, grote handpop met rastavlechtjes! Ze maakt grapjes, is nieuwsgierig, soms een beetje stout en kan heel hard gillen….  De kinderen genieten er van, grote ogen, lachen van oor tot oor, handen voor de mond van verbazing, en luid geschater dat door de ‘dining’ klinkt.

Het is moeilijk uit te leggen wat het met je doet de kinderen zo te zien en hoe het er uitziet als de kinderen zo genieten. Daarom een filmpje van de tweede keer dat Nina langskwam. Geniet met ons mee en laat de glimlach van ‘onze’ kinderen zo ook een glimlach bezorgen op de gezichten in Nederland!

https://www.youtube.com/watch?v=G2GPlsVBV9Q

Gisteren zijn we alweer begonnen aan week 5! Ik blijf het zeggen maar wat gaat de tijd hard … Eerlijkheid gebied ons te zeggen dat het aftellen begonnen is … en dat is naar … dat willen we helemaal niet! Daarom proberen we maar steeds tegen onszelf te zeggen: “Yes we hebben nog twee weken!” In plaats van … oh nee .. nog maar 2 weken!

Wat mogen we terugkijken op gave weken! Het project loopt gesmeerd, iedereen weet wat er van hem of haar verwacht wordt, men kent het programma op zijn duimpje, iedereen zet zich in en de kinderen genieten. Volgens mij heb ik het woord genieten nog nooit zoveel gebruikt als in de afgelopen weken. Het spijt me als het woord ondertussen uw neus uitkomt, maar wij genieten er hier nog steeds van;)

We zullen jullie eens meenemen in een dagje project..

Om tien voor acht komen wij aan op school. Alle kinderen zijn dan al aanwezig en de leerkrachten ook! We worden vrolijk begroet en iedereen is klaar voor een nieuwe dag… met de Nederlands vrijwilligers wordt alles klaar gelegd en daarna gaan zij naar de klassen om de kinderen of in hun klas of op het schoolplein het eerste kwartier bezig te houden. Dat geeft ons de kans om de dag door te nemen met de Keniaanse teamleden. Het programma wordt besproken, ideeen gedeeld, taken verdeeld en dan beginnen we de dag met gebed!

Om half negen komen alle kids in de ‘dining’ om de dag met elkaar te beginnen. We zingen een aantal , Nederlands, Keniaanse en Swahilise liedjes met elkaar. Dat ziet er ongeveer zo uit:

https://www.youtube.com/watch?v=4b9YWCHsXTI&feature=youtu.be

Daarna bidt een van de teamleden met de kinderen. De ene keer werken we met een prayer wall (kinderen mogen op een briefje schrijven waarvoor ze graag gebed willen en die briefjes worden dan opgehangen), een andere keer bidt er een kind en zo wisselt zich dat af. Daarna wordt er een Bijbelverhaal verteld. De kinderen zitten met grote ogen te luisteren. Van alles wordt gebruikt om de kinderen zich te laten focussen op het verhaal. We gebruiken flanellen platen,  attributen (bij het verhaal van Goliath komt er ineens een ridderhelm te voorschijn en een slinger met steentjes) er worden grapjes gemaakt, de kinderen worden bij het verhaal betrokken, de muren van Jericho worden gebouwd met brandhout en daarna omgegooid en ga zo maar door! Iedereen geniet van het verhaal, de kinderen door de manier waarop het verteld wordt en de teamleden door telkens een nieuwe manier te verzinnen om de kinderen te boeien!

Om tien over negen gaan de ‘baby’s’ naar hun klas voor het knutselwerkje en de groters krijgen een drama of sportprogramma. De babyklas bestaat uit ruim 50 kinderen … een drukte van belang dus in de klas. Daarom wordt er elke keer een groep van 20 kinderen uit de klas gehaald die met vrijwilligers in de dining aan het werk gaat, zo is er meer ruimte voor de kids en is er meer rust in de klassen. En dat is fijn, voor de kids en voor de teamleden;)

Ondertussen worden er door de groters spellen gedaan. Frisbeespellen, tikkertje, balspellen, spelletjes met de grote parachute,  dramaspellen enz. Het is nog een hele uitdaging om hen spellen uit te leggen, en dan vooral de regels, maar we blijven het proberen. Soms lukt het, soms niet!;)

Om 10 uur eten we porridge.. een soort pap! Met een schep suiker best te doen, maar ik denk niet dat we het recept nodig hebben voor in Nederland. Het is echter enorm voedzaam dus voor de kinderen super! Na het eten wordt er heerlijk gespeeld en eten wij als team ook met elkaar. Tijd voor contact met het team, grapjes, gesprekken, bespreken … heel fijn! Soort van teambuilding tijd!

Om elf uur wordt het programma omgewisseld. De kleintjes gaan aan de spelletjes en de groters aan de knutsel! Met grote precisie wordt er geknipt en geplakt. Eigen fantasie vinden ze nog best lastig, en knippen is ook best moeilijk maar we merken: oefening baart kunst!

Om 12 uur is het tijd voor eten! Ugali is favoriet bij onze jongens, een soort maismeel, met kool en kruiden. En je mag het eten met je handen;) Waar wij nog een beetje zitten te rommelen weten de jongens er mooie balletjes van te draaien en eten het echt op zijn Keniaans. Daarnaast eten we veel rijst, bruine bonen en mais! Er wordt elke dag heerlijk voor ons gekookt en wat ook heel fijn is … ’s avonds hoef ik niet meer te koken;)

Als de kinderen klaar zijn met eten mogen ze spelen en om kwart over 1 sluiten we de ochtend met elkaar af. We zingen nog een liedje en bidden met elkaar. Vorige week hebben we een nieuw liedje geïntroduceerd:

It is time to say goodbye to al my friends

It is time to say goodbye to al my friends

It is time to say goodbye

Give a smile and blink your eye …….

It is time to say goodbye to al my friends!

Je zingt het liedje een of twee keer voor en alle kids zingen luidkeels mee. Vooral het ‘blink you eye’ (en dan lekker overdreven) zorgt voor veel hilariteit!

Helaas hebben we vorige week afscheid moeten nemen van Lisette. Ze heeft ons de eerste vier weken van het project bijgestaan en dat heeft ze super gedaan. Lieve Lisette we missen je en vinden het jammer dat je naar huis moest maar we zijn super blij dat je vier weken geweest bent! Wij en de kinderen hebben van en met je genoten. Hieronder het filmpje van Lisette haar afscheid!

https://www.youtube.com/watch?v=v1e6QkLSzqw&feature=youtu.be

Daarnaast mochten we gisteren Roy op het project verwelkomen. Roy is de vriend van Kristien en dat vinden de kinderen reuze interessant want ze zijn verliefd! Heel leuk om te zien. Roy je bent van harte welkom en we vinden het tof dat je mee komt doen!

Vandaag zijn we onverwachts een dagje vrij! De president van Kenia wordt vandaag opnieuw beëdigd en dat is reden voor een Nationale Feestdag.  Dat betekent dat iedereen vrij moet zijn en de scholen dus niet open mogen. Ook niet voor ons project.

Dus we benutten de dag met tijd voor onze mannen. Jesse en Niek doen het zo goed, ze maken vriendjes, passen zich aan, komen voor zichzelf op, gaan mee op huisbezoeken, werken hard aan hun eigen schoolwerk (zo leuk voor ze als de complimenten vanuit Nederland komen dat het zo goed gaat met hun schoolwerk, dat is het voordeel dat we werken met de Ipad en de leerkrachten zo precies kunnen zien wat onze mannen hier uitspoken), spelen met de kinderen op school, doen het erg goed met de hitte en genieten!

Al merk je ook wel dat de jongens sommige dingen lastig vinden. Niek zou maar wat graag vriendjes van school mee naar huis willen nemen, zodat ze bij hem kunnen komen spelen. Het is moeilijk aan hem uit te leggen waarom dat niet kan en toch … toch lijkt hij het te begrijpen! Jesse die zijn vrienden mist en wel eens lekker een potje zou willen voetballen met hen (op zijn Nederlands, dus met spelregels en eerlijke afspraken;) Maar aan de andere kant zijn ze over 1 ding ook heel duidelijk: ze willen nog niet naar huis! (En pappa en mamma ook niet;)

We zijn heel blij ook te kunnen vertellen dat alle ziektekiemen aardig verdwenen lijken te zijn. Niek is weer helemaal goed opgeknapt. Hij was echt flink ziek vorige week en achteraf vertelde de dokter ons dat hij Niek bijna had willen laten opnemen. Een van de waardes in zijn bloed (mbt de bacterie) moest onder de 5 zijn en bleek op 178 te zitten. Gelukkig hadden we een zeer adequate arts en wist hij direct de juiste medicijnen voor te schrijven en was daardoor een opname niet nodig. Henk zijn oren zijn ook weer herstelt … wel zwemmen ze voorlopig maar even met oordoppen in  want dit willen we niet nog een keer meemaken;)

Blijven jullie met ons mee bidden voor de ouders, de kinderen en de teamleden? En vooral ook mee danken voor de enorme zegeningen die we hier mogen ervaren met en rondom het project?

Veel liefs en een warme groet vanuit Kenia!

p.s. We vinden het heel leuk om jullie reacties te lezen, die zijn voor ons een fijne bemoediging. Leuk ook om te zien dat er soms reacties komen uit onverwachte hoek!  We zijn niet in staat op alle berichtjes te reageren, maar ze worden zeker gewaardeerd!