Spannend, spannend, spannend, het begint nu echt! We willen u in dit bericht meenemen naar hoe het allemaal begon...
Zo spannend dit allemaal. Zo zit je nog in de fase van wel of niet gaan en zo is er al van alles geregeld en gaan we echt!
Wij zullen je even mee terug nemen naar het begin. Zoals de meeste van jullie weten is Rieneke samen met haar moeder afgelopen oktober twee weken naar Kenia geweest. Ze hebben een hele intensieve reis gehad, veel mensen ontmoet, schrijnende situaties gezien en mee mogen draaien in het mooie project www.emyland.nl
Zo, je wordt dan wel even op jezelf terug geworpen hoor! Wat vind ik belangrijk, waar draait het nu echt om en wat kun je daar aan bijdragen. Heel gaaf waren ook de gesprekken met de nederlands leerkracht daar en de workshop die Rieneke mocht geven aan de leerkrachten.
Eenmaal thuis was het enorm wennen, je kunt wel spreken van een cultuurshock. Misschien nog wel meer dan toen we in Kenia aankwamen. Rieneke was ongeveer 4 dagen thuis toen we het met Emely (oprichtster van emyland) hadden over het nieuw op te zetten project voor komende zomer (Keniaanse zomer wel te verstaan). De bedoeling is dat er een soort summerschool/vakantie bijbel club wordt georganiseerd waar de kinderen de hele vakantie welkom zijn van 's morgens 8 tot 's middags 13 uur. Er moet voor al de weken een programma opgezet worden. Er moet leiding gegeven gaan worden aan het team vrijwilligers dat dit project gaat draaien en het team moet samengesteld gaan worden. En toen kwam de vraag of wij dat niet wilde gaan doen. Wat een vraag! We zijn al heel lang bezig met wat we nou echt willen, belangrijk vinden en waar we denken dat God ons roept. Natuurlijk waren we daar voor een deel ook al mee bezig maar we hadden zo sterk het gevoel dat God nog andere plannen met ons had. Maar we hadden geen idee wat. Sinds afgelopen zomer zijn we daar intensiever mee aan de slag gegaan, gesprekken voeren met mensen en organisaties, veel, heel veel samen praten!
En dan nu deze vraag ....
Voordat we ja konden zeggen wilde we de tijd nemen. De tijd om te bidden, te praten met mensen, uitzoeken of we van de leerplichtambtenaar wel mochten gaan, hoe de school van de jongens er tegen over stond en het werk.
Heel bijzonder was ook dat Rieneke in deze periode een baan aangeboden kreeg. Dit zou betekenen dat we zelf ook beter konden sparen voor de reis, en dat we het gat op konden vangen wat in het budget viel omdat Henk elke maand vrije dagen moet kopen om straks weg te kunnen. Maar het betekende ook dat we het komende jaar geen pleegzorg kunnen doen. Veel mensen zeggen dan: maar je gaat nu ook iets gaafs doen, de klas waar je voor mag gaan staan heeft je nodig, pleegzorg komt wel weer, ook wel fijn even toch deze 'rust'. En toch, zo gemakkelijk was het niet. Pleegzorg is zo een essentieel onderdeel van ons leven en van ons gezin. Ons gezin lijkt niet compleet te zijn zonder 'extra' kindje en we voelen ons hier ook echt toe geroepen. Maar met de overtuiging dat we nu voor heel veel kinderen iets mogen betekenen en we, als we terug komen, gewoon weer pleegzorg konden gaan doen hebben we deze keuze toch kunnen maken.
En iedereen, echt iedereen werd enthousiast voor onze plannen. Zagen de mogelijkheden en kansen en wilde proberen ons te steunen. Zo bijzonder. Dat was voor ons ook telkens weer een bevestiging dat God ook achter deze plannen stond. Want dat was/ is voor ons ontzettend belangrijk... we willen niet alleen gaan!
En nu? Nu is het grote regelen en organiseren begonnen. Er is enorm veel geld nodig om deze reis te bekostigen. We zijn zelf ook druk aan het sparen maar daar gaan we het niet mee redden. Daar hebben we u bij nodig!
We hopen dan ook dat jij onze site blijft volgen, dat je mee wilt doen met acties en andere dingen die georganiseerd worden. Of misschien heb je andere talenten en gaven die je voor ons zou willen inzetten. Heel graag! Maar vooral willen we je vragen of je voor ons en ons gezin wil bidden. Dat de voorbereidingen goed mogen gaan, dat het allemaal tot eer van onze Here God mag zijn, dat we tot zegen mogen zijn voor de kinderen daar, dat onze jongens ook hun steentje bij mogen dragen en tegelijkertijd niet achter zullen gaan lopen op school en mogen genieten van het grote avontuur. Ze hebben er zin in maar ook voor hen is het enorm spannend.
Dank je wel dat we op jou mogen rekenen!
Vriendelijke groet en Gods zegen,
Henk, Rieneke, Jesse en Niek
Reactie plaatsen
Reacties